Τουρκία: «Θέλουμε τη Λέσβο και την υπόλοιπη Κύπρο».Mήπως και τα ΤΡΙΑ του Τσολιά;

Όσα διαδραματίζονται τελευταία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είναι τυχαία και οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένες για παν ενδεχόμενο.  Κι αυτό διότι η επιθετικότητα που εμφανίζει κατά καιρούς η Άγκυρα δεν είναι παρά η συνεπής εφαρμογή του «Αμυντικού Δόγματος» της Τουρκίας όπως περιγράφεται σε επίσημα τουρκικά έγγραφα, το περιεχόμενο των οποίων επιχειρεί να εφαρμόσει με μεθοδικότητα και συνέπεια κάθε τουρκική κυβέρνηση.     Για παράδειγμα...
ο απόλυτος στρατιωτικός έλεγχος του Ανατολικού Αιγαίου και η ένταξη υπό την «τουρκική ομπρέλα» της Σαμοθράκης, της Λέσβου, της Χίου και της Σάμου αποτελούν μέρος του «Αμυντικού Δόγματος» της Τουρκίας. Το Δόγμα αυτό αναπτύσσεται με κάθε λεπτομέρεια σε μελέτη του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας, η οποία έχει συνταχθεί από τον στρατηγό Χαμπντί Ερντούνα και από τους συνταγματάρχες Νετζατί Οκσέ και Γκιουζέλ Ακτάρ.  Ως επιχείρημα για το Δόγμα αυτό, που αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδας, κυρίως στο Ανατολικό Αιγαίο, προβάλλεται ότι θα είναι δύσκολο για την Ελλάδα, αν όχι αδύνατο, να συγκρατήσει μια επίθεση από χώρα μη μέλος του ΝΑΤΟ εναντίον των Δωδεκανήσων, συμπεριλαμβανομένων των νήσων Σαμοθράκης, Λέσβου, Χίου και Σάμου.  «ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΜΑΣ»  Αναλυτικά, η τουρκική επιχειρηματολογία, έτσι όπως περιγράφεται στο διαχρονικό Δόγμα της, με το οποίο αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία, είναι η εξής: «Αυτά τα νησιά βρίσκονται μακριά από την Ελλάδα και η αποστολή δυνάμεων αλλά και η προστασία τους από τη χώρα αυτή είναι πολύ δύσκολη… Μια επέμβαση από μια χώρα μη μέλος του ΝΑΤΟ στη νησιά αυτά, τα οποία βρίσκονται κοντά στην τουρκική ακτή, ή κατάληψή τους από μια ξένη δύναμη μπορεί να είναι κρίσιμη για την Ελλάδα, αλλά δεν δημιουργεί κανέναν κίνδυνο γι’ αυτήν.  Ομως, από αμυντικής πλευράς θα δημιουργήσει στρατηγικά και τακτικά προβλήματα για την Τουρκία, όσον αφορά στη προάσπιση της Ανατολίας (…).  Εκτός αυτού, το Αιγαίο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε περιοχή συγκρούσεως συμφερόντων πολλών κρατών. Σε αυτήν την περίπτωση η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να εξασφαλίσει την ειρήνη στο Αιγαίο. Η κατάσταση αυτή δεν είναι συμβατή με τους αμυντικούς στόχους του ΝΑΤΟ, σκοπός του οποίου είναι η εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης.  Αντιθέτως, η Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτόν τον λόγο, το ΝΑΤΟ θα έπρεπε προσεκτικά να λάβει υπ’ όψιν τα δικαιώματα και τις συστάσεις της Τουρκίας, μιας νομιμόφρονος χώρας και όχι ασταθούς, όπως η Ελλάδα… (σ.σ.: σημειωτέον ότι η Ελλάδα, επί κυβερνήσεως Σημίτη, στη Σύνοδο της Μαδρίτης, αναγνώρισε την ύπαρξη ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο).  Οσον αφορά την ασφάλεια της Τουρκίας, εκτός από τα σημερινά σύνορα, η δημιουργία μιας «ζώνης ασφαλείας» που θα περιλαμβάνει τις προσκείμενες νήσους είναι απαραίτητη. Εκτός αυτού, υπάρχει ένα προηγούμενο. Όταν στα Δωδεκάνησα, υπό ιταλική διοίκηση, κατά τη διάρκεια της επιθετικής πολιτικής του Μουσολίνι εναντίον της Τουρκίας, στη Ρόδο και τη Λέρο, είχαν οργανωθεί μεγάλα στρατόπεδα και στρατιωτικά νοσοκομεία, τα μεγαλύτερα τμήματα των νήσων ήταν εξοπλισμένα και, επομένως, για έναν αριθμό ετών η Τουρκία απειλείτο από κοντινή απόσταση.  ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ  Η Τουρκία, που σήμερα αριθμεί 50 εκατομμύρια κατοίκους και διαθέτει έναν μεγάλο και πανίσχυρο στρατό, βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν στρατηγικό δακτύλιο που εκτείνεται σε όλο το Αιγαίο, μέχρι τον Νότο. Επιπλέον, η χώρα που κατέχει την Κύπρο (!) έχει συγχρόνως τον έλεγχο στη Μεσόγειο και μπορεί να διακόψει τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας στο Αιγαίο, σε περίπτωση παγκόσμιας σύρραξης. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, ούτε είναι ανεκτή από την Τουρκία ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα θα μπορούσε να βρεθεί σε παρόμοια θέση!… Η προώθηση των τουρκικών δικαίων στο Αιγαίο και η τοποθέτησή τους επί συγκεκριμένης βάσεως θα λύσουν τα στρατηγικά προβλήματα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο και θα κατοχυρώσουν την παγκόσμια ειρήνη.  «Αμαθείς εχθροί μας»  Να, όμως, και μερικά αποσπάσματα του τουρκικού «Αμυντικού Δόγματος», όπως περιγράφεται στη μελέτη του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου Στρατού για την Κύπρο: «… Η πραγματική πατρίδα των Τούρκων, δηλαδή όλη η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και οι ακτές της, η Δυτική Ανατολία, η Ιμβρος, η Τένεδος και η ωραία Κωνσταντινούπολη, είναι πια μέσα στα όρια του Εθνικού μας Ορκου. Δηλαδή προστατεύονται από την τουρκική σημαία, όχι μόνο έναντι των Ελλήνων, αλλά και έναντι όλων των άλλων εχθρών (…). Σήμερα μόνον το ζήτημα της Κύπρου παραμένει εκκρεμές! Οι αμαθείς εχθροί μας οι Ελληνες (!), που έχουν παρεξηγήσει τον αγώνα των Τούρκων για τον πολιτισμό και έχουν επιβιώσει χάρη στην ξένη βοήθεια, έχουν εμπλακεί σε μια περιπέτεια για την κατάληψη (ολόκληρης) της Κύπρου».